بررسی بهره‌وری نهاده‌های کشاورزی در کشت گندم، مطالعۀ موردی: دشت مهران

در مطالعۀ حاضر بهره‏وری نهاده‏های کشاورزی در کشت گندم دشت مهران در سال 1394 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای مد نظر در این پژوهش ویژگی‌های اقتصادی و اجتماعی گندم­کاران و نهاده‏های مختلف مصرفی بوده است. متدولوژی این پژوهش، استفاده از تابع تولید برای برآورد بهره‏وری متوسط و نهایی نهاده‏های تولید و محاسبۀ کشش تولید است. برای گزینش تابع تولید مناسب، از آزمون نسبت راست­نمایی بهره گرفته شد. برابر آزمون، تابع تولید ترانسلوگ در مقایسه با سایر توابع، سازگاری بیشتری با  مشاهدات داشته است. برابر نتایج به دست آمده، بیشترین مقدار بهره‏وری نهایی به نهادۀ سطح زیر کشت و کمترین آن به نهادۀ ماشین آلات اختصاص دارد. بهره‏وری نهایی استفاده از ماشین آلات در منطقۀ مورد نظر نشان دهندۀ کاهش 74/4 کیلوگرمی تولید محصول گندم به ازای استفادۀ یک ساعت بیشتر از این نهاده نسبت به شرایط فعلی است. مصرف نهادۀ ماشین آلات در ناحیۀ غیر اقتصادی تولید( مرحلۀ سوم) و سایر نهاده‌ها در مرحله اقتصادی تولید (مرحلۀ دوم ) واقع شده است. اثر همزمان سطح زیرکشت و ماشین آلات در تولید، گویای این مطلب است که کوچک بودن قطعات زمین­ها  امکان استفاده از ماشین آلات و در نتیجه استفاده از صرفه‏های مقیاس را از بین برده و تنها باعث افزایش هزینه‏های تولید شده است.